در زوال ژنرال ها…مدال جعلی بر گردن سرجوخه

ا

این روزها بازار جعل سمت و عنوان و نسب و طایفه و عشیره گرم است
هرکس به طریقی آب در شیر حقیقت میکند…

اما آنچه دل أهالی قلم و اندیشه را به درد می آورد فقر نیست…فقر سواد و داناییی است که خون به دل ما کرده است..

نه هر آنکه سر بتراشد قلندری داند

نه هر آنکه آینه سازد…سکندری داند!

نه هر آنکه طرف کله! کج نهاد و راست نشست

آیین بزرگی و سروری داند…

اخیراً رییس یکی از روابط عمومی ها که از کرامات شیخ ما اینست…که خورد حلوا و گفت شیرین است!
دست به رزومه سازی جعلی و مضحک زده است و خود را سردبیر…فلان! و مدیر مسئول بهمان…!معرفی کرده است!!! تا بر مسند خود بماند!

اما غافل از اینکه میوه ای که زمان چیدنش فرا رسیده باشد را اگر دست باغبان نچیند…باد از شاخه…به زیر خواهد افکند

اما آیا او می تواند دو خط بنویسد ؟!یا سه خط بخواند؟!
آیا فرق روزنامه و مجله را که قبلا نیز از وی پرسیده ام و بلد نبود! می داند؟

از این جعل رزومه ی خنده دار که بگذریم مدالی است از یک سمینار معمولی که سعی شده برجسته شود!
حال بشنویم از حال و احوال شرکت در سمینارهای اینچنینی…

این گونه سمینار ها چند نمونه حق ورود یا ورودیه دارند؟!
ورودی به جهت حضور در سمینار
ورودی به جهت دریافت لوح تقدیر
ورودی به جهت دریافت مدال حلبی!
و الی اخر…
حال توجه کنید که یک مدیر روابط عمومی که بودجه ی میلیاردی باز در اختیار دارد…!
به سمینار ورود کند و هزینه ها را یک جا به عنوان”همیاری یا بقول “سریال ملکی ایرلاین”أنا همیاری!” بپردازد
آن وقت آیا سمینار کذایی از خود بیخود نشده و پای کوبان و دست کشان…تمامی مدال ها و عنوان ها و..را که تنها به سبب کسب درآمد طراحی و برگزار نموده؛یکجا تقدیم ارباب سمینار یا بقول دوستان مادرخرج سمینار نمی کند؟؟؟

متاسفانه بعضی رسانه های سفارشی و سودجو و قلم بمزد هم تنها برای دریافت شندرغاز ناقابل و اینکه بتوانند لقمه نانی بدست آورند…سعی در بزرگنمایی سمینار کاسبی و اعتبار دادن به مدال جعلی و ساختگی دارند…!
اما…سخن پایانی با جاعل قلم و رزومه و رسانه و اندیشه…

زین رفتن کاهل چه تمنّای فتوحی؟

تیمور نخواهی شد از این لنگ شدن ها…

٢٩آذر٩۶/ بابک_طهماسبی